burabref
(OSw)
noun
A writ confirming the bearer’s right to live, and presumably trade, in a town (see burskap), and functioning as a passport and identification document.
charter confirming franchise OSw MESt Kgb
See also:
burskap
Refs:
Holmbäck and Wessén 1966, 32 n. 79
Citation
- ‘burabref’. A Lexicon of Medieval Nordic Law. http://www.dhi.ac.uk/lmnl/nordicheadword/displayPage/6994 (07/27/2024)
- búi
- bukker
- búlauss
- bulki
- búmissa
- búnaðarbölkr
- bunkabrytari
- bunkebrut
- búnuðr
- búr
- búrekstr
- burgherske
- búrshurð
- burskap
- bursven
- burtomt
- búsafleif
- búsbúhlutr
- búslitsmaðr
- búsútlausn
- buthhelagh
- buþ
- buþa
- búþegn
- buþkafli
- buþsiorþ
- buþskaper
- byabolstaþer
- byabro
- byabrut
- byaland
- byamal
- byaman
- byamark
- byamot
- byarfriþer
- byarskogher
- byaskæl
- byavarþer
- byfaster
- byfoghet
- bygd
- bygdamæn (pl.)
- bygdfaster
- byggðarlag
- byggðarmaðr
- byggðfleyttr
- byggia
- bygning
- bygningabalker
- bygningarætter
- bygningavitni
- bygþaskæl
- bylia
- byr
- byria
- byrthing
- byrþ
- byrþa
- byrþaluter
- byrþaman
- byrþaþer
- byrþi
- bysætia
- bysætning
- byskupan
- byskupsfundr
- byskupsríki
- byskupssekð
- byskupssonr
- byskupsstóll
- byskupstíund
- byvirthning
- Calixtidagher
- capitulum
- ceciliomessa
- chirographum
- crucismisse
- crucisuke
- dagakaup
- dagher
- daghsværksspjal
- dagleið
- dagríki
- dagsbref
- dagsværki
- dailumal
- danaarver
- danefæ
- dansker
- daufiorþ
- deghia
- dela
- dela
- deld
- delejorth
- delobroþir
- delumaþer
- deyddr
- deyðandi
- diki
- dirfas
- disaþing
- diskamat (pl.)
- disker
- diunga
- diur
- djakn
- dobbel
- dobblare
- dödssar
- döfviþatræ
- döfviþer
- doghandeman
- döma
- domalöst
- dómandi
- domarapænningar (pl.)
- domari
- dómaútfǿrsla
- domber
- dombref
- dombrut
- dómfesta
- dómflogi
- dómhringr
- dómnefna
- dómrof
- dómruðning
- dómsætr
- dómsetning
- dómsmaðr
- dómstaðarbúi
- dómstaðr
- dómstaurr
- dómstefna
- dómsuppsöguváttr
- dómsuppsöguvætti
- dómvarzla
- domvilla
- dómvörzlumaðr
- döpa
- döpilse
- döver
- döþsdrap
- drap
- drapabalker
- drapamal
- drapari
- draparibalker
- drænger
- dræpa
- dræpr
- drekkulaun
- drengmaðr
- drep
- drepráð
- drinkare
- drivari
- drotin
- drotning
- dróttinssvik
- dróttinssvikari
- drozsieti
- dryghe
- drykkjarburðr
- dul
- duleiðr
- dulghadrap
- dulsak
- dulsmal
- dylia
- dylkas
- dylsbot
- dymbilvika
- dynter
- dyonisiidagher
- dýragarðr
- dýragröf
- dýraveiðr
- dyrr
- edgilder
- eftirætlandi
- eftirbrǿðrasynir (pl.)
- eftirför
- eftirgerð
- eftirkomandi
- eftirlátr
- eftirlǽti
- eftirsýnarmaðr
- egðir (pl.)
- eggver
- eghere
- eghereman
- eghnasala
- egn
- egningarkviðr
- eiðalið
- eiðasekð
- eiðastefna
- eiðavandr
- eiðbróðir
- eiðfall
- eiðfǿra
- eiðfǿrsla
- eiðlauss
- eiðrof
- eiðrofi
- Eiðsifaþing
- eiðspjall
- eiðstafr
- eiðstefnudagr
- eiðunning
- eiginkona
- eiginmaðr
- eiginorð
- eigna
- eignarmaðr
- eignarskifti
- eignarvitni
- eindaga
- einfyndr
- einganga
- einkaleyfi
- einkalof
- einkamál
- einkunn
- einkynna
- einlát
- einmánaðarsamkváma
- einmánuðr
- einræði
- einvirki
- ek
- ekia
- ekrugerði
- eldhus
- eldhúshurð
- eldr
- elði
- elgjaveiðr
- elgskógr
- enböte
- endaghi
- endimark
- eneþer
- enfæ
- engidómr
- engimark
- engiskiftisbúi
- engiverk
- engivöxtr
- engjabrigð
- engjamerki
- engjaskifti
- eniorþ
- enkøp
- enlöpkona
- enløpman
- ennætþing
- ensak
- envaldugher
- erfðafé
- erfðamark
- erfðaölðr
- erfðarmaðr
- erfðarómagi
- erfðaskipun
- erfi
- erfilytia
- erfingjasátt
- erfisgierþ
- eriksdagher
- eriksgata
- eriksmæssa
- etarmannaskra
- etarmen (pl.)
- ethe
- ethelagh
- etja
- eyðijarðarboðburðr
- eykjafóðr
- eyrisbót
- eyrr
- eyzlueyrir
- eþabuþ
- eþafylli
- eþamæn (pl.)
- eþarvitni
- eþataki
- eþer
- eþlös
- eþsöre
- eþsörisbalker
- eþsörisböter
- eþsörisbrut
- eþsörismal
- eþsörisrætter
- eþsört
- eþsorþ
- eþviti
- fal
- falbyr
- fald
- falda
- fall
- falr
- fals
- falsere