|
[St. Pauls.] Faringdon Ward within. [Monuments.] | 161 |
[St. Pauls.] Faringdon Ward within. [Monuments.]
Sedit B.R.P. & Ecclesiæ P.M. 42. Nonagenarius, cum nec animi nec corporis oculi caligarent: Obiit Anno Domini, 1601. Feb. 13.
| |
Virtuti & Honori Sacrum.
Franciscus Walsinghamus, ortus Familia multis seculis illustri, claritatem generis Nobilitate, ingenii præstantibusq; animi dotibus superavit. Puer, ingenuè domi educatus, generosis moribus artibusq; optimis animum excoluit. Adolescens, peregrinatus in exteras Regiones, earum Instituta, Linguas, Politiam, ad civilem scientiam Reiq; publicæ usum didicit. Juvenis, exilium Maria regnante subiit voluntarium, Religionis ergô. Serenissimæ Reginæ Elizabethæ, matura jam ætate, Orator fuit apud Gallum, turbulentissimo tempore, annis compluribus; rursum bis in Galliam, semel in Scotiam, semel in Belgiam, super gravissimis Principis negotiis Legatione functus est: eiq; annis sedecim ab intimis Concilliis & secretis fuit, ac triennium Cancellarius Ducatus Lancastriæ. Quibus in muneribus tanta cum prudentia, abstinentia, munificentia, moderatione, pietate, industria & sollicitudine versatus est; ut à multis periculis Patriam liberarit, servarit Rempublicam, conformarit pacem, juvare cunctos studuerit; imprimis quos doctrina aut bellica virtus commendarit: seipsum denique neglexerit, quo prodesset aliis, eosq; valetudinis & facultatum suarum dispendio sublevaret.
|
There is neither Tomb, or any other Monument, but only this Inscription.
|
In Matrimonio habuit lectissimam feminam Ursulam, è stirpe S. Barborum, antiquæ Nobilitatis: E qua unicam filiam suscepit, Franciscam, Philippo Sydneio primam nuptam: deinde honoratissimo Comiti Essexiæ. Obiit Apr. 6. 1590.
| |
Shall Honour, Fame,
and Titles of Renowne, In clods of Clay
be thus inclosed still? Rather will I,
though wiser Wits may frown, For to inlarge his Fame,
extend my Skill. Right gentle Reader,
be it knowne to thee, A famous Knight
doth here interred lye, Noble by Birth,
Renown'd for Policie, Confounding Foes,
which wrought our jeopardy. In forraign Countries
their Intents he knew; Such was his zeale
to doe his Countrie good, When dangers would
by Enemies ensue, As well as they themselves
be understood. Launch forth, ye Muses,
into Streams of Praise, Sing and sound forth
praise-worthy Harmony; In England, Death
cut off his dismal Days, Not wrong'd by Death,
but by false Treachery. Grudge not at this
unperfect Epitaph, Herein I have
exprest my simple Skill, As the first Fruits
proceeding from a Graffe, Make then a better
whosoever will.
Disce quid es, quid eris,
Memor esto quod morieris. E. W.
|
These Verses called Acrosticks, are also there hanged up.
|
England, Netherland, the
Heavens and the Arts, The Souldiers, and the
World, have made sixe parts Of the Noble Sidney,
for none will suppose, That a small heape of
Stones can Sidney inclose. His Body hath England,
for she it bred: Netherland his Bloud,
in her defence shed. The Heavens have his Soule,
the Arts have his Fame: All Souldiers the Griefe;
the World his good Name.
|
A Table hung upon the same Pillar by the other of Sir Francis Walsingham, without any other Monument for each of them.
|
Hic jacet Robertus Benn, de Newport Cranley, in Comitatu Surrey, Generosus. Qui obiit decimo die mensis Februarii, Anno Verbi Incarnati, 1606. Cum ante annos triginta, in vigore scilicet ætatis suæ, mortis non immemor, Sepulturæ sibi locum in hac Ecclesia à Decano & Capitulo impetravit. Hanc novissimam & ultimam suam voluntatem, Elizabetha Benn, dilecta Conjux ejus executa est. Veniet iterum qui me in lucem reponet dies.
| |
Joannes Wolleius, Eques Auratus, Reginæ Elizabethæ à Secretioribus Conciliis, Secretarius Linguæ Latinæ, Cancellarius Ordinis Periscelidis: Doctrina, Pietate, Fide, Gravitate clarissimus. Obiit Anno 1595.
|
A very goodly Tomb erected between the Chappels of St. George, and our Lady, enclosing the Bodies of Sir John Wolley, his Wife, and Sir Francis Wolley, his Son, buried Anno 1611.
|
Wolleii, clarum nomen,
Natusque Paterque, Ambo Equites, Natus
Franciscus Patre Joanne: Clarus, ut hæredem
virtutis, amoris, honoris Præstaret, Monumenta sibi
hæc, & utrique Parenti Constituit, generis, qui
nominis, unicus hæres: Tam cito tam claros est
defecisse dolendum.
| |
Ille Pater, lumen
literarum Nobile, sydus Oxoniæ, ex meritis
Reginæ accitus Elizæ, Ut qui a Secretis, cum
scriberet illa Latinè, Atque a Conciliis, cum
consultaret in Aula, At Periscelidis qui
Cancellarius esset, Tantum illo ingenio voluit,
tantum instat in illo.
| |
Non minus omnimoda
virtute illa inclyta Mater, Nobilibus Patre & Fatre
illustrissima Moris; Clara domo per se;
sed Elizam ascivit Eliza Clarior ut fieret
Wolleio ornata marito,
| |
© hriOnline, 2007
The Stuart London Project, Humanities Research Institute, The University of Sheffield,
34 Gell Street, Sheffield, S3 7QY
|